BHV-cursusleider Jan Schenk (59) uit Franeker heeft de ideale oplossing: ‘Goed kunnen horen, is wel zo veilig’
Wie bij veel organisaties de cursussen Bedrijfs Hulp Verlening (BHV) geeft, weet iets af van veiligheid. En dat veiligheid iets te maken kan hebben met een goed gehoor, daar kan Jan Schenk over meepraten. Toen het voor hem tijd werd voor een hoortoestel, was er maar één keuze mogelijk: de beste oplossing.
Zo’n dertig jaar woont Jan Schenk in Franeker en hij voelt zich er prima thuis. Na een drietal jeugdjaren in Soesterberg werd Leeuwarden de standplaats voor het ouderlijk gezin. Dit had alles te maken met Schenk seniors’ werk op de vliegbasis. Wellicht ook al met de aanleg voor techniek van de jonge Jan. ‘Ik vond na mijn technische opleidingen mooi werk op de Harlinger scheepswerven, waar ik zo’n dertig jaar heb gewerkt. Tussen Leeuwarden en Harlingen ontmoette ik mijn grote liefde. Dat was in Franeker. De binding met Franeker zat er dus al vroeg in.’
Het zal zo’n vaart niet lopen
Hoe gaat het verhaal nu verder naar een hoortoestel? Jan Schenk: ‘Achteraf is dat eigenlijk wel logisch. Op de werven was het niet bepaald stil. Men was aan het klinken, boren en aan het flexen; overal om je heen was altijd wel lawaai. Gehoorbescherming stond nog amper in het woordenboek. Je denkt, het zal zo’n vaart niet lopen, maar toch krijgen je oren het te verduren. En het duurt nog wat langer voordat je dat begint te ontdekken.’.
Omdat veiligheid in het werk altijd een persoonlijk aandachtspunt was, verruilde Jan Schenk na dertig jaar Harlingen de baan voor een zelfstandig bestaan als erkend BHV-specialist. En toen was het ook gauw duidelijk dat er iets gedaan moest worden aan het gehoor. Jan: ‘Je kunt in een cursusgroep niet driemaal vragen wat iemand nou vroeg.’
‘De beste oplossing vind ik dichtbij’
Na een oriëntatie bij een aantal twijfelende en verschillend, adviserende gehoordeskundigen was Jan er gauw klaar mee: ‘Ik ga nu naar Hoorzorg Friesland, da’s van Boddeüs, da’s dichtbij en daar heb ik met brillen al prima ervaringen mee. En inderdaad, nu ook weer in één keer klaar. En goed!’.